نمیدونم درباره کلمات بالا چی بگم

یه جایی به خواستت میرسی و فکر میکنی شانس آوردی !!؟

ولی بعد از مدتها متوجه میشی که

اصلا هم شانس نیاوردی و دقیقا خود بدبختی نصیبت شده!

و یه جایی هر کاری میکنی، هر تلاشی میکنی ،

به همه جا متوصل میشی که به یه چیز خاصی برسی

و یا اونو بدست بیاری

ولی موفق نمیشی . . .

فکر میکنی که بزرگترین بدبختی مال توئه

و بد شانس تر از تو کسی نیست . . .

بعد از سالها متوجه میشی که بزرگترین شانس زندگیت

همون چیزی بوده که میخاستی بدستش بیاری و نتونستی

یعنی خوش شانس بودی که اون چیز خاص رو از دست دادی 

مثلا با سعید PES بازی میکنم سعید اولش یک گل به من میزنه

و فکر میکنه که امروز ،روز شانسشه و هی میتونه به من گل بزنه

ولی اشتباه فکر میکنه و اون یک گل رو من بهش زنگ تفریح داده بودم

و  یهو من شروع میکنم به گل زنی و 10 تا میزنم ،نتیجه میشه:

1  -  10

پس سعید فکر میکرده که شانس آورده در حالی که اونطوری نبود

خب از مثالمون بگذریم  و به ادامه مطلب بپردازیم . . .

البته همیشه اینطوری نیست ها . . .

یه دورانی برات پیش میاد که هی شانس در خونه تو رو میزنه و تو در رو 

باز نمیکنی؟!!! از فرصت های پیش اومده استفاده نمیکنی

 فکر میکنی فرصتهای بهتری در آینده  برات اتفاق میوفته بهمین خاطر

از فرصت بدست اومده استفاده نمیکنی !!

و یا  سطح درک و آگاهی و شعور و علم تو به حدی نرسیده که بتونی 

فرصتهای طلایی رو بشناسی، بهمین خاطر از دستشون میدی !!!!

و افسوس زمانی که تجربه کافی رو بدست میاری

دیگه از اون فرصتهای طلایی خبری نیست . . . 

گاهی گمان نمی کنی و می شود

گاهی نمی شود که نمی شود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو نیست

گاهی تمام شهر گدای تو می شود

به عنوان مثال ، مثلا یک نفر باشه که اسمش 

"مخاطب خاص" باشه و "من" شانس او تو زندگی باشم

شما ها بگید اون اگه منو از دست بده چی میشه؟

بعدها بخاطر از دست دادن من

چه غصه ها که نمیخوره؟!!!

پس مخاطب خاص  قدر شانست رو بدون . . .

خخخخخخخخخ...

با همه ی اینها باید امیدمون به خدا ی مهربان باشه

و نا امید نشیم 

 چون نا امیدی از درگاه خدا . . .

و نا امیدانه تسلیم قضا و قدر و تقدیر نشویم  

چون انسانیم و ناقص . . .

از خدا پرسیدم: 

اگر در سرنوشت ما همه چیز را از قبل نوشته ای،پس آرزو کردن چه سودی دارد؟ 

خداوند خندید و گفت: 

  شاید در سرنوشتت نوشته باشم:

هر چه آرزو کرد